Telefon çalınca büyük bir hüzün
Hakikat olmadı ve iki gözüm
Sevdadan yana benim her sözüm
Ben kendi halime içten üzüldüm
Bir düzen bulsa da bitse bu hayat
Daha dayanmaya yetmedi takat
Dua ediyorum olmasın sakat
Ben kendi halime içten üzüldüm
Neşeli değil de yalandan güldüm
İş işten geçti boşuna dövündüm
O vefasızla da yolları böldüm
Ben kendi halime içten üzüldüm
Şimdi çoğaldı hatalar bir değil
Göz görüyor canım işte kör değil
Boşver gitsin demek de elde değil
Ben kendi halime içten üzüldüm
Kayıt Tarihi : 23.4.2017 07:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!