Kimsem kalmadı senden başka
İnancım kalmadı artık ne dosta ne de aşka.. <3
erçek sevgi yanında olup sevdiğini söylemek değil
Uzağında olup sevgisini içinde hissetmektir.. <3
Ben böyle miydim? ?
Bunu yapabilirmiydim? ?
Beni bu kadar severken O'nu öldürebilirmiydim? ?
Bir gözyaşı; gözlerimden süzülürken
Acısı yüreğimi yakıyor
Bir anı; sözlerin aklıma gelirken
Yürüyorum bir sonbahar günü ağaçlar yapraklarını nazikçe yere bırakıyor.
Yağmur damlaları teselli edercesine dokunuyor yanaklarıma.
Bulutlar kapatıyor gökyüzünü.Benim üzüntümü paylaşmak istercesine.
Gördüklerimin aksine...
Beni seven beni anlayan bir tek onlar oldu.
Onlar da olmasa ayakta nasıl kalırdım bilemiyorum.
Öyle bir aşktı ki bu her an daha çok bağlandım
Vazgeçmeyi düşündüğüm an gözlerim doldu ağlayamadım
Bir "sözüm"vardı sana çok direndim ama bazen tutamadım
Affet beni sevdiğim bugün yine senin için ağladım...
Kimseler bulamaz aşkımıza çare
Görmeden, sesini duymadan kalbine dokunur mu aşk..
Yüreğiyse sevdiğin, yürek sever göz değil.
Sonra da bir görmeye ömür verilir.
Öyle ki; yüreğin, sevdiği kadar ellerinde can verir..
Her can verişinde ruhu sonsuzdan öteye yükselir..
Her sevdiğinde O'na bir daha yöneltir
Öylesine yürürken bomboş sokaklarda
Aklımda geçmişimden kalan hatıralar
Senin bakışın bana doğru, gözlerine ise bakamayışım
Derdin ya hep bak gözlerime,
Niye kaçırıyorsun bakışlarını
Bakamazdım doğru; ama sevmediğimden değil
Aşk yalan bu dünyada
Sakın aşkı aramaya kalkma kaybolursun yollarında
Ara istersen! ! bulduğunu sanarsın
Sen yanlızca kendini kandırırsın
Sen zannetme ki aşkı buldun
Bulduğun tek şey kırılmış kalpten arta kalandır
Yanımda sandıklarım aslında hep benden
Bir ötede öylece bekliyorlarmış
Sırtımdan vurabilmek için..
Ben farkedemedim o güne gelene dek
Hissettikçe ellerini ellerimde rüyalardan uyanmak istemeyen
Bir çocuk gibiydim
Dalları sonsuza doğru ulaşmak isteyen bir ağacın
dalından düşen bir yapraktım sadece...
Ne istediğim yere doğru gidebilir
Nede beklediğim ışığa ulaşabilirdim.
Sadece tek bir şey vardı beni sürükleyen; RÜZGAR...
Sessizce ve bazende fısıltıyla
Ellerimde umut,gözlerimde yaş,ruhumsa benden çok uzakta
Kalbim sana emanetken bedenimle başbaşayım..
Hissediyorum bazen iyi bakmıyorsun kalbime,çok acıtıyorsun canını,
Ama diyemiyorum sana "Yapma nolur dayanamıyorum" diye..
Sevmişim seni katlanıyorum her acına
Gittin kalbimi de aldın "İyi bak demiştim" oysa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!