Halime Harmancı Şiirleri - Şair Halime H ...

Yalnız geçtiğin sokaklardan adım atarken,elinden tutan olmadığı zaman anlayacaksın. Serseri yolların tokat gibi inen sözleriyle yıkılacaksın.Amansızca yıkılıp kaldırım taşlarının üstüne,İşte o zaman beni hatırlayıp ağlayacaksın.göz pınarından akan yaşları bile silemeyecek,Uzun ve sonu olmayan yollarda koşacaksın.her güneşin batışını gördüğün de,elini toprağa koyduğun da beni anacaksın. İlk ve son mezen ben olduğumda aklına düşecek hayalimle kahrolacaksın. Ağzına götürdüğün her yudumda beni anlayacaksın.Anlayıp kendini sokak köşelerine atacaksın.zamansız yağmurun altında ıslanacaksın. Gecenin yorgun sessizliğinde kapıma dayanacaksın.işte o zaman beni anlayacaksın.Uykuya daldığın da göz yaşlarım yüreğine aktığın da,Kabus görmüş gibi terleyip yatağından sıçrayarak kalkacaksın. Yollarımı kesip yalvaracak benden af dileyeceksin.İşte o zaman beni ANLAYACAKSIN................

Eğer gitmeseydin anılarla kendimi avutmaz dım.
Eğer gitmeseydin gecenin soğukluğun da seni aramazdım.
Rüzgarın sesin de yaprağın gölgesin de savrulmaz dım.
Güneşin her doğuşun da isyanımı haykırmaz dım.
Eğer eğer gitmeseydin ben hayalinle yaşamazdım.
Yağan çiğ tanesin de her gün yok olup gitmezdim.

Sende bittin ya bende ki son nefes gibi.
Sende yabancı oldun ya bana bilmediğim şehir gibi.
Sende gittin ya sessiz esen yel gibi.
Son gidişin beni de götürdü uzaklara.
İklim siz, mevsimsiz ocaklara.
Bir meçhul gibi bıraktın ya dikenli sokaklara.

Seni özlemek gibi sevdim.
Özlerken ağlamak kadar, hasrettim.
Seni beklerken kaybolmak kadar değerliydin.
Sen hep benim NEFESİM DİN.................................

Yalnızlık üşümek miş, bazen ona sarılıp uyumak, bazen omzunda ağlamak mış!
Yalnızlık asıl ölüm müş! Dikişsiz kefeni giymek,
Azraile teslim olmak mış! Bazen sonsuz hülyalara dalmak.
Olmayacağını bile bile dua etmek miş!

Sevilmediğini istemediğini bildiğin halde kapısını çalmak mış!

Başka bir özlem var bende...
Hani bir deprem sonrası yerle bir olan vler gibi yıktı beni
Özlemin bugün.
Burukluk gibisi yokmuş şu dünyada.
Hele canının yarısı girmişken enkazın altına,
Nefesin kesilmiş, dünyan çökmüş, ışıklar sönmüş bu sensiz diyarda