Sıradan şeyler anlatma bana
Mevsimler nasıl oluştu
Dünya ne kadar döndü
Kimin umrunda
Yoksulun rüyası
Ellerinin kınası
Git gide değişir dünya düzeni
Değişmeyen insanlığımdır benim
Tanıdım ülkede düzen bozanı
Başı karlı duran dağımdır benim
Yıllar gelip geçti sistem hep aynı
Çarmıha geriyorum yüreğimi
Kendini azaba çekiyor beden
Neden bu kadar siyah
Geceye denk gözlerin
İçimi kemirdi sabaha kadar
Rengimi gözlerinden aldım
Siyah
Gözlerin kadar artık dünyam
Giderken ardından kalan
Koyu bir yalnızlık
Beni bana dolar
Çocukken gözümden süzülen yaşlar şimdi yüreğimi ıslatıyor....Erken uyuyup sabah oyuna koşan gözlerim uyumuyor. Yerinde duramayan dizlerim kilitli kapı gibi... Hiç söz dinlemeyen kulaklar şimdilerde nasihat dinliyor. Bundan mı güneşin doğuşu bana hız vermiyor. Yaralı yürek çürümeyi bekliyor.
Takılsam bir uçurtmanın kanadına düşlerime yön verir mi bir çocuk umuduyla uyurken yarınlara. Dört yanım duvar olmasa da yüreğin firar be şair.. Hangi düşte görülmüş umuda fire vermek. Direnmek inadına diyen değilmiydi şehre sığmayan gönlünden geçenler. Kapat artık ağaran perdelerini birazdan yeni umutlar yelken açacak yeni bitme yüreklerde...
18 Eylül 2009
Nilüfer
Takıldım siyah gözlerin ışığına
Umut gibi
Yansıdı yüreğime
İçimde büyüttüm
Seni
Tüm lekelerinden arındırarak
Gidiyorum sevdiğim
Gözlerimi sana bırakarak
Dolu dizgin geçmişe
Tunç yüreğim ıslak
Gül yağdırır
Bahtına
Dost dosta el verir en zor zamanda
Kırılmaz bir dosta dost Mehmet abi
Dost dosta yetişir elleri kanda
Kırılmaz bir dosta dost Mehmet abi
Yalın bir ürüzgâr değse dalıma
Ne çivisi kalmış ne mıh ne nalı
Koskoca dünyayı arsızlar almış
Terk ettik erkânı terk ettik yolu
Şerrimizi bile hırsızlar almış
Adam anılarda kadın kollarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!