Beni belalara salanı bilsen,
Sinemde tutuşan nefisim imiş.
Gözlerimi konturolsüz baktıran,
Kas deyilmiş,meğer sırdaşım imiş.
Bir afat düz yoldan, dönderir beni,
Öğle bilki dünden, koparır beni,
Gördüm ki taşgın sel götürür beni,
Halime ağlayan gözyaşım imiş.
İçimden gelen ses zülme dur diyor,
Gönüller üstünde saray kur diyor,
Bir başka ses bana durma vur diyor,
Pişmanlıklar, duyan öz başım imiş.
27.03.2007
Seyfet BozçalıKayıt Tarihi : 27.3.2007 14:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)