Halim Kalmadı Şiiri - Kubilay Demirkaya

Gönül,dert davacım olmuş bu kader
Şekline bakmaya halim kalmadı!
Dokunup sırtımdan vurmayı ister.
Kaçıp kurtulmaya halim kalmadı!

Ya'Rab dinmez çile verdin kuluna
Erişmez kul oldum hasta sırrına
Ayrılık bin ağıt söylesin bana
Sersefil solmaya halim kalmadı!

Ben garibim, garip başımda azar
Can almaya gelen Azrail naçar
Kalmasın, hal benden öteye kaçar
Bakıp doğrulmaya halim kalmadı!

Yetti artık gönül, ölüm hak derim
Getir son perdelik vuslat içelim.
Gözüm kamettedir, göğsümde elim
İçten ağlamaya halim kalmadı!