Halim Garip Bir Merasim Şiiri - Necati P ...

karanlık ellerimin arasından doğmaya çalışan mahrur cenaze ağıtı
intikam fecr ile yıkanmış dudaklarımda o paslı kandilin siluet şanı
nacizane adımlarım yokuş tepesinde arşınlasın sahte yolların manzarasını
omuzlarım sırtladı bu dünyanın gözyaşlarını gömdü hepsini kör gözbebeklerime

dünün gözlerime bıraktığı sadece kasketimden damlayan mecalsiz damla
gökkuşağı altındayım medcezir selamlarım yavaşça maşrik şarkılarına veda
vücudumda kavuşamayan o iki elin bedduasımıdır gökkubeden düşmüş aksak nida
yazılan tarihti bedenimin üstünden geriye kalanlar ise son zikirli fikri nara

cüppemin altında duvarlar kinle sıvandı gelen meleklere halim garip bir merasim
şafak meltemi avuçlarımı serinletirken üşüyen yumruklar şehrin çenesindeki tek hakikatim
neylerim sadakat miraslarını hatıralar yeter bana karanlıkta kaldım aydınlıkta göremedim
cenk meydanında kolları kopmuş müezzinim seslendi kalktı yerden öfkeli cesedim

istikamet mahallenin avare taşlarında hidetli adımlarla yol alırken sözlerim bedbaht
harabe olan çıkmaz sokaktaki yaşlı kadının köşküydü suçlu son kervandan dünyamıza seyyah
gitmek lanetimin tek heykeliydi taburemden süzülen kandı cehenneme aktı burdan fersah fersah
ruh latifeler arasından safran lekeli parşömene yazıldı şairi yıllardır kulaklarıma fetva