Halim Şiiri - Durmuş Bostancı

Ne haldeyim? bir hayli yarı kaldı canım.
Epeydir oturuyorum. Sanma sakın tekim.
Bunları yazıyorum. Hafif soğuk var,
yavaşladı kanım.
Kalender günümün gecesi, aylardan ekim.

Sanrılarım artıyor ve hep aynı soru gözlerimin önünde.
Çok düşündü aklım. Yoruldu, düştü yerlere.
Bir umutmudur yaşamak?
Sanmam! Umut dediğin kocaman bir ketenpere.

Biri var evde. Varlığına kalmadı tahamülüm.
"Bir gün elbet gidecek" diye seviniyorum.
Kursağımda kaldı hevesim. Aklım, olmuş mahdûlüm.
Aynaya her baktığımda onu görüyorum.

Bilki ben, karşı kaldırımda bekleyen başka yolun yolcusu
Söylesene! sen kaçıncı korkusun?
Aydınlıktır dergâhım, böyledir bu nefer.
Sen ise karanlıktan ordusun!

Sorgusun bana! Doğrularla yanlışların arafında.
Söylesene! Tanrı kimin yamacında?
Edepsiz kavgalar, yaratacak ya muzırı;
Ne diye beraberiz bu yolculukta!