Halim Şiiri - Hikmet Sevgi

Sorma nasılım diye;
Ölüyüm biraz…
İnsanlık, cesetlere sinmiş bir koku;
İnsanlık cesetlere sinmiş… Bir korku;
Gören, yürüyen, konuşan sadece canavarlık.
Yaşayanı ne kadarda az bu dünyanın;
Herkes sadece ölüyor;
Silahla ölmez hâlbuki bir çocuğun gülümsemesi.
Bu mahzun kavganın, bu sefil çırpınışın,
Ölenleri ümit, sevgi, kardeşlik…
Ve kalanları;
Kalanları sadece insanlık artıkları…
Hortlaklar gibi bir cesedi yaşıyorlar;
Mezar soluyarak, kan gülerek, ölüm koşarak.
Yaşayın ey hortlaklar yaşayın…
Cesetler boyu yaşayın.
Ölümsüzlüğe ölenlerin,
Dirileceği güne kadar…
Yaşayın…
Hayatın doğup,
Ölümün öleceği güne kadar…
Yaşayın…
O güne kadar…
İşte o güne kadar,
Sorma nasılım diye…
Ölüyüm biraz…
***
Gazze’ye…