Sukût ile terbiye ettim gönül dilini
Sadık yardan feragat ettim merhametini
Yükünü sırtlandım dünyanın, fark etmedim derdini
Kahrına göğüs gerdim, yıkamadım aşkın bendini...
Meğer ise; bend ben olmuşum yar-ı ahbaba
Muktedir olur muyum bu bendi yıkıp da sevaba?
Hep sual ile amel ettim, erişir miyim cevaba?
Bu amele sırt verip de çıkabilir miyim hîsaba?
Hüznü nizam kılmak gerekse ruh-i haliyeye
Dirhemine lanet eyledim zevki yakın eden gölgeye
Sadakatla sebât içindeyim yara, sevgiye
Merhamet kapısında gözüm, bel ki bana da gelir bir hediye...
Kayıt Tarihi : 19.7.2008 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!