Zihnim karanlıklar içinde
Arayışım sensin sevgili
Hüküm giymişim gözlerine
Beraatım sevdanmış sevgili
Suçlanmış mahkumun zindanlara
Yağmurlardan hüzün topladım
Ektim onları gönül bağına
Sonra gönül yoldaşım çıktı karşıma
Ektiğim hüzünler
Mutluluk oldu çıktı karşıma
Kapımı çalan heybetli yalnızlığım
Yemyeşil gözlerinde
Yemyeşil iklimlerinde eridi
Şimdi iklimlerim sen oldun
Yağmurum sen…
Gökkuşağı getirdin bana ötelerden
Gecenin kuytu köşelerinde
Ölesiye özledim o günleri
Omzuma yaslanıp
Ellerinle yitik sonsuluğu bıraktın beni
Yağmurun altında ıslanan yüreğim
Sensizlik….
Ne zor kelime
Yaşamasını hiç sorma hele
Ölmek belki göz göre göre
Çığlığını gömmek en derinlere
Gölgeler firari
Bir kaçamak özlemin sarmış beni
Bir bahar çıkmazı idi gözlerin
Derinlerde mavi dalgaların sessiz çığlığı
Bir sen vardır diyordum
Bir tek yürek ikizim
Sinsice yaklaşıyor gecenin hırçın elleri
Ellerim soğuk sensizlikten beri
Yalnızlık bu sefer davetli misafir
Penceremin önüne kurmuş kalesini
En zayıf anımı kolluyor belli
Sen gözyaşımsın yüreğimden akan
Kelimeler sallanıyor darağacında
Ellerimle çiziyorum hayalini
Sen gözyaşımsın
ama hiç akma istiyorum
Yabancı bir şehri sevdiren sevgili
Penceremde yağmur taneleri
Sen dol penceremden içeri
Soluyayım seni
Bir mahkumun temiz havaya olan hasreti gibi
Hafif bir yağmur gökten yelpaze gibi iner
Gözlerin geçmişte bir anı yakalar
İçinde mavimtrak bir hüzün kıpardar
Ve o şarkı çalar radyoda
Namlunun ucundasın belki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!