Halil Manap Şiirleri - Şair Halil Manap

Şen şakrak albenili
Birazcık çatlak ürkek bir deli
Hani çokta afili
Gölgesiyle gülüşecek kadar da neşeli
Bakışları bir hançer yarası
Gözleri özgürlük ateşi

ay ışıltılarıyla düşüyor
yeryüzünün karanlık siluetine
yaldızlı gecelere
yanık türküler tuturarak

yanıyor bir çocuk sarı saçlarıyla

Yaşamın
............en onursuz kentlerinde
dudakların
............dudaklarıma kilitlendiğinde
Sözcükler
...............sevidenizinde danseden

Şiirlerin
........çalkantılı
.............nehirlerinde
.................öpülesi bir yürek
.................tenimin gizil çizgilerinde
Ses verir

Yeni bir yaşama on kala
Düşün kentler yıkık
Çiçekler solgun
Deniz durgun
İnsanlık suskun
Ve ölüm...

Malezya falezlerinde yaşarım
Kaya kırlangıcıdır adım
Hiç bir canlıda yoktur tadım
yirmi gramlık etim var
Yemek yaparlar kendilerine
Diş kovuklarını doldurmam bile

Çıplak bir tenden ölüme döndüm
Aşk bile yer
................bulamaz
.......................kendine
.............................bedenimden
Tenime

Oy felek
....zalim felek
Tanrının
...lanetimi
......başımızdan
...........kalkmayan

ayni dünya
ayni ayna
bu kadar dine
bu kadar dile
ne gerek var
ey göklerden akan mavi

'Mızrak çuvala sığmayınca'
kolay söylenir ihanet söylemleri
yaşamın yüz karası lekeleri
görmezler içindeki hainleri
“iyi hile” vallahi
kıçımızda emperyalizmin mühürleri