Kaybederken insanlar sevdiğini,
Ağaç kabuğuna saklanıyordum.
İnsanları seyrederken açıyordu hayat,
Göz pınarlarımın kapağını.
Bizler oturduğumuzda Halil İbrahim sofrasına,
Onlar, önümüzdeki ekmeğe meylediyordu.
Denizleri, bir katre görürsün,
Adım aşk
Hazanımı bahar bilirsin
Adım aşk
Kanatların varmış gibi uçarsın
Adım aşk
Devamını Oku
Adım aşk
Hazanımı bahar bilirsin
Adım aşk
Kanatların varmış gibi uçarsın
Adım aşk
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta