Halil İbrahim Sofrası

Az pişen yemekler gibiydik,
Tuzumuz yerli yerindeydi.
Lezzetimiz farklı olsun diye,
Biraz baharat koymalıydık.

İstediklerimiz olsun diyerek,
Gönlümüzü karartamazdık.
Dibimiz tutmasın diyerek,
Aşk ateşinde kavrulmalıydık.

Tadanlar bizi aşk ile tartsın,
Halil İbrahim sofrasıdır bu,
Tartanlar bizi aşk ile tartsın,
Hakkın gönül sofrasıdır bu.

Umulanlar bulunanlar olur,
Şükürle yürekte yer bulunur.
Gidenin ağzında tatlar bırakır,
Kalan gönle rahmet okunur.

Sanma, gidince kaşık artar,
Sanma, gelen gideni aratır!
Her insanın yolu bize uğrar,
Sofrayı en son ALLAH kaldırır.