Halil İbrahim Sofrası Şiiri - Mesut Ağlamış

Biz hep uç noktalarında yaşadık hayatı sevgili
Hep fırtınalı yıldızsız gecelerde açıldık
Yapboz dünyanın karanlık sularına
Saksıda suladığımız fesleğenlerimiz olmadı
Hep uçurum çiçeklerine kondu yalancı baharlarımız
Rutubet kokan delikanlılığımız
Sevda sokaklarının ihtiras çeteleriyle vuruştu
Aşkların en olmazı, imkansızı
Radyasyonlusu düştü payımıza

Kanatandan bir kez olsun öç almadık
Aramızın bir türlü düzelmediği şans kırıntılarımızı
Kanayana çok acele kan olmaktan yana kullandık
En çokta kanayan kanattı kanadımızı
Hep yorgun hep sorumlu
Tembel çalışkanları oynamak zorunda kaldık
Çalışkan tembellerin altından kalkamadıkları ödevleri
Kırık not olarak yansıdı birlik beraberlik karnemize
Bizden kopya çekip bizden yüksek not alanlara inat
Aşktandı her mevsim bütünlemelerimiz
Dost kurşununu yürekte taşımaktı
Disiplin cezalarımızın yüz kızartıcı gerekçesi
Güneş bize hep küskün, güneş bize hep öfkeliydi
Şubattaydı tüm terk edilişlerimiz
Temmuzdaydı aşkın cehennemine itilişlerimiz

Yollarımız dikenli yollarımız çıkmaz
Sevebilme çabalarımız çeyiz sandığında durmaz
Öykülerimiz hep yarım hep eksik hep yanlış
En güzel şiirlerimiz henüz yazılmamış
Soğanımız acı, ekmeğimiz ekşi olmuş olsa da
Tazecik açmışız yeni gelen misafire
Hiç tok kalkamadığımız gönül soframızı

Dibe vuran yokluğumuzun kaymağını
Eşkıya hatıraların çekirdekleri ayıklanmış meyvesini
Yorgun savaş meydanlarımızın kızılcık şerbetini
Dumanı tüten yanan umutlarımızın kebabını
Bin parçaya bölünmüş
Eskimeyen sevdalar salatasını
Ve fakir mutfağımızın tüm yadigar çeşitlerini
Serdik tüketimine tüm cömertliğimiz ve yaralarımızla
Buyurun başlayın ve lütfen zahmet etmeyin
Ben geride bıraktıklarınızı toplar
Bulaşıklarınızı yıkarım tıpkı sizden öncekiler gibi
Kış beyazı örtülerimize bıraktığınız lekeler geçmez
Ama olsun…

Doyana kadar sevdiğimsiniz
Yalan da olsa sevgilim
Şimdi size afiyet olsun

(07.04.2008-03:26)
Cudi Dağı
Silopi/Şırnak
Bir Nöbet Vakti
asiturkuaz