Halil İbrahim Sofrası Şiiri - Gazi Şener

En küçüğü ben idim dokuz evladın,
Peşi sıra koşardım canım babamın,
Bazan dönüp derdi, bak evladım;

Tenezzül etmeyin üç günlük dünyada harama,
Ayrılmayın Hak tan sakın uymayın şeytana.

Aç koymaz Yaratan bunu böyle bilesiniz,
Arayın rızkınızı kormayın,açlıktan ölmezsiniz.
Helal mal damla damla hasıl olur,
Haram ise iner sağanak halinde.
Daima muhtaç olanları düşünün,
Şayet zengin olursanız günün birinde.

Şükrederdi daima dalınca onca derdine,
Saklardı içinde acısını duyurmazdı kimseye.

Her akşam umutla beklerdik yolunu,
Varmı elinde bir somun,yahut sıcacık pide,
Yanında katık istemezdik yeterdi bize,
Bir tutam çay içinde azıcık şeker,
Annemin uyarısı var;
İdareli tüketin çocuklar yarına da yeter.

Bir akşam ev halkı talim ederken sıcak çay a,
Açıldı kapımız sanki feryad ı fiğan öterek,
Ortanca abim idi gelen,elindekini göstererek,
Önce babam sordu,
Filende ne var evladım?
Abim tebessüm ederken gayet magrurdu,
Eli havada, ey millet: işte ilk maaşım,
Tam iki yıl olmuştu tamirci çırağı olalı,
Yaşı henüz on beş bilemedin on altı,
Abim elini cebine attı,
Baba bak hem bahşiş aldım,hem de maaşım,
Gelecek ay daha çok,artık ben kalfayım.

Annem sordu titreyen kısık sesiyle,
Getirdiğin paketde neler var evladım?
Abim öperken anamın elini uzattı zevkle,
Simsiyah zeytin,yanında bir şişe sirkeyle,
Bilirim canım anam sen hamilesin,
Bak acılı sucuk,kör nefsin hasret çekmesin,
Gelecek ay alacağım sana basma entari,
Esecek artık fakirhanemizde mutluluk yeli,

Garip babam usulca çökerken kuru sedire,
Derin kıçkırıklara boğulmuştu bile.
Abimin sevinci şaşkınlığa döndü,beyhude mi çabası,
Niçin ağlıyordu sevinmesi gereken babası?

Ey büyük Allahım bu günleride gördüm
Gam etmem ğayri hemen ölsemde
Sonra yönün dönüp nasihatta bulundu abime
Oğlum Ali iyi dinle;
Ustana hürmette sakın kusur eyleme
İşini temiz yap hile hurda öğrenme
Az olsun kazancın ama helal ve öz,
Sana bakar oldu artık bunca göz.
Anacığın rüyasında siyah zeytin görmüştü dün gece
Salih rüya idi tecelli etti böylece
Sevinç gözyaşıdır akan, sığmadı içime
Abin polis olacakmış alınca teskere
Hasan okuyup büyük adam olacak
Hüseyin kaldı geride sadece
Kaygu etmem artık,o na kimler bakacak?
Abileri yetişdiler,onlar ne güne duracak?

Ah benim yufka yürekli koca babam
Nice çileler çekti,az mı çaresiz kaldı?
Hep gizledi derdini,kimselere açmadı
Sakin görünse de kaynardı içinde volkan
Bilirdi mal ve mülkü dilediğine verir Yaratan
Şükrederdi daima haline darda kaldığı zaman

Yaşım sekiz okul vakti yoktu bir kalemim
Kitap defter ne gezer yırtıkdı entarim
Delik papuçlar okul civarında görünce bu halim
Sordu hiç tanımadığım yaşlı birisi
Küçük kız sen dolaşırsın buralarda?
Utancımdan belliki kızarmıştı yanaklarım
Okumaktır maksadım,lakin gücü yoktur babamın
Belki de henüz minicik bebektim o nun gözünde
Tek başıma ben de kendim geldim böylece
Başında namaz takkesi,ak sakallı adam
Tutuverdi hemen minicik ellerimden
Koşarcasına çıktık okulun merdivenlerinden
Akıyordu küçük kalbimde tatlı bir heyacan seli
Müdür bey çatık kaş,galiba biraz da öfkeli
Önce tepeden tırnağa iyice süzdü de beni
Bu çocuk zeki dedi,bakışlarından belli
Söylermisiniz bana kimdir bu kızın velisi
Benim dedi ihtiyar,kefilim tüm masraflarına
Babasını tanırım, dürüst adamdır,hiyle bilmez
Haram lokmayı katiyyen çocuklarına yedirmez
Yoksuldur ama kimselere garip halin bildirmez

Böylece başladı benim mektep hayatım
Kanatlanıp kuş misali döndüm harabe evimize
Hayırlı haberi müjdeledim çilekeş anneme
Alıp kucağına hemen puseler kondurdu yüzüme

Babam duyunca,aldım ondan ilk nasihatım
Evladım;
İster tabip ol,istersen kaymakam
Hep adil olun,ayrılmayın Hak tan
Gayret edin,çalışanı yolda koymaz Yaratan
Mülkün sahibi O dur dileyın O ndan

Geçti yıllar akıverdi su gibi
Bir doktor olup atıldım hayata
Abimin birisi polis şefi,diğeri kaymakam
Ortanca kardeşim galeri sahibi zengin oldu çoktan

Musa nın evlatları dedim mi cümle alem bilir
Nice yardıma muhtaçlar her gün kapımıza dikilir

Babamın ruhu şad olsun kalmadık yolda
Annemde kavuştu o na üç yıl sonra
Gönlümüz gani idi ta ezelden
Fakirin halini okuruz ezberden
Kocaman aş evi açtık şehrin tam ortasından
Buyrun beyler,buyrun beyler Halil İbrahim sofrasından