Hani bakmak vardı ya
Uzaktan, yaklaşamadan
Öyleyim, uzağım sana
Soğuğum, ayazım
Gözlerimde esirim sana
Ben herkesi kendim gibi sanan bir aptalım
Biraz duygusal, biraz içe kapanık
Bazen sosyal, bazen hiçsel
Ben düşüncelerimde bile yalnızım.
Bir nisan gecesi
Elimde bir sigara
Yürüyorum
Hissiz şehrin sokaklarında
Soğuğa meydan okumuş bedenim
Bu günde sensizliği yaşıyorum
İçimdeki senle
Yalnızlığıma anlatıyorum seni
Hüzün çöküyor dinledikçe
Söyleyemedi bir kelime söz bile
Sessiz yine şehir
Pencereden gelen
Hafif yaz kokusu
Ağzımda alev alev
Yanan sigara
Odadaki duman
Çelişiyorum içimde
Bana söz hakkı kalmamış
Kalbimle beynim savaş halinde
Azılı düşman adeta
O beni dinle diyor diğeri beni
Bilmek ve bilmemek arasında
Bir kayboluştu benimkisi
Seviyormuydum, nefret mi ediyordum
Kafam o kadar karışmıştı ki
Kendimi bulamıyordum.
Ve kadın bir sigara daha yaktı
Geçmişe gittiğini sandı
Lakin geçmemişti
Her şey yerli yerinde duruyordu
Bir nefes çekti
Neydi bana seni sevdiren
Düz saçların mı
Hasret-i derya bakışların mı
Aslında neydi
Aşk denen kaybolmuşluğun sonu
Bir olup mutlu olmak mı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!