Suskunluğumda oluşan bir siluet
Gözlerin kahverengiden siyaha çaliyor
Paha biçilmez bir servet
Sesin bu dunyadan değil sanki
Sadece sana verilen bir keramet
Ruhum durmuyor cemalini görmeden
Sen güneşmisin ben ay'mı
Neden ulaşamam sana
Uzaklık mi yoksa ceza mı
Neydi ki bu cezada ki payım
Ölüm olsa ne yazar son dileğim
Bağlasan durmaz hayallerim var benim
İçinde sen içinde ben
Sonu gelmez romanlarım var benim
Konusu sen başlığı sen
Aşkın semaverinde çaylarım var benim
İçinde ben su içinde sen dem
İSTANBUL'LU BİR BAYRAM
Başın gökte mi senin
Kalbin hangi semtinde
Gözlerin bugün hangi renk
Tesbih çeker gibi elinde
Boğazdan geçen gemilerin
Yine hüsran mıydı bu yağmurda,
Bu rüzgârda mı yanlış yere götürdü…
Kara bulutlar mıydı gelecek fırtınanın habercisi.
Yanlış sularda yüzüyorum sanki!
Ben yine erken mi dümen kırdım,
Her karayı İstanbul sandım.
Bir meftun varmış üstünde mihnet kisvesi
Hâk ile yeksan olsada varmış hep bir minneti
Derdi ki; sevdiğim çiçek olup örtsün üzerimi
O zaman kokusunu duyar cennetimi yaşarım
Sen olmazsan neyleyim ben bu sineti
Gozlerimi kapattim...
Herşey simsiyah, karanliktaydi
Yıldızlar
Sanki benden aşağıdaydı
Ya ben yükselmiştim
Ya da onlar alcaktaydı
Yanan neden yandığını bilirde,
Yanılan bilmez, yanılır fikirde
Yanan yâr diye çeker zikirde
Yanılan firkatten başka şey söylemez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!