hüzün ve isyanımın kentine...
bir kum saatinin boş yanına dökülü yüzüm
ki yüzüm aşinadır böyle parçalanmış hayatlara
şimdi sen de zaman gibi acımasızca kaplıyorsun ya üzerimi
istanbul! beni de at o çöl kalabalığına
giderken;
ömrümü yitik bir kente emanet ediyorum...
ben bu şehri
acılarımı izleyerek öğrendim.
yenik düşmüş bir hikaye daha açılırken ömrümde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!