I wanna be yours
I am yours my flower
I am yours
I'm yours forever
and you are mine too my dear
and we are together
Özgürlüğün kuşları;
Bir ayağı prangalı.
Meleklerin fısıldısı,
Ta ruhuma işliyor.
Esaretin gölgesi
Ölüm hazzı veriyor.
Duvarlar üstüme geliyorken,
Gezi parkında isem,
Özgürlüğümü istemenin tek sebebidir yaşamak.
Masadan kalkıp gitmek mi daha şereflidir?
Gidip de ceza almak.
Yoksa vaktini beklemek mi?
Bir nevi kovulmak.
Ya da masada kutsal bir fincan kahve uğruna vurulup ölmek mıdır şerefli dava?
Güzel gitmenin çaresi;
...
Bunların cezası ölümden beter olmalı,
Evvela bizimkiler anlamalı,
Şişede durduğu gibi durmadığını,
Belki de parasını bile ödeyemeyeceği iki bardak rakının.
Aşıklar az bilirmiş derler,
Kemalistim ol benim,
Cahil kalayım,
Sen Fikriye ol,
Ben Kemal kalayım,
Cahilliğe karşı,
Sen yoksan,
Ne fayda gelir matemden?
Niçin korkarım
Mapustan ve ölümden?
Hiç bir fayda gelmezken nezdimde,
Bir kuş uçup gider kara gönlümden.
Biri vardı zihnimde,
Yaşıyordu tek kuruş kira vermeden.
Zaten istemezdim kuruşunu,
Yalnız benim sevgim yeter.
Elbet layıktı bu binaya,
Fakat bulandırıyordu aklımı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!