Halil İbrahim Şiiri - Yunus Karaçöp

Sarışın bir kız çocuk, hıçkırarak ağlıyor
Kızım sizin hanede, söyle neler oluyor...
Baktım açık kapıdan, mevta yerde duruyor
Yok akraba talûkat, hepsi mezar arıyor...

İlk gördüğüm hanıma, taziyeler diledim
Ağlaşan kadınlara, şöyle çekilin dedim..
Göğsü karnı açıktı, önünü ilikledim
Çekildi tüm kadınlar, başında ben bekledim...

Adı Halil İbrahim, duyduğum kadarıyla
Pekte arası yokmuş, malı mülkü varıyla..
Oğlan kız evlenmişler, kalmış koca karıyla
Yaşıyormuş bu evde, babanın mirasıyla..

Tahta tabuta koyup, üstünü kapatdılar
İple orta yerinden, kapağı bağladılar...
Çok hafifmiş dediler, omuzlara aldılar
Gasilhaneye kadar, beş kişi taşıdılar...

Almadılar kimseyi, benden başka içeri
Küçücük daracıktı, yıkanılacak yeri....
Çıkardık esvapları, çok temizdi üzeri
Erimişti zavallı, kalmıştı sade deri....

Evraklar toplanmış, verilmişti bir sürü
Yetkili bağırıyor, nerde bunun mühürü..
Bir el girdi cebine, yumuşayı verdi zevat
Şimdi sırasımıydı? rüşvetin arsız gavat...
- - - -

Musallaya taşıdı, bir kaç gerçek dost olan
Diğerleri toplanmış, gösteriş yalan dolan..
Kılıkdan kıyafetden, bir çok ibret alarak
Ağlıyordu bir masum, duvara yaslanarak...

Toplanmışlar avluya, bir kaç konu komşusu
Başlamış bir muhabbet, konu hıyar turşusu..
Her ağızda bir avaz, sanki cıfıt çarşısı
Acep bilmiyorlarmı? gelecek yer karşısı......

öbek öbek oluşmuş, sohbete dalmış millet
Birisi davet etti, toplanalım bir zahmet.....
Fatiha nidasıyla, dillerde dua rahmet
Sanki dua değilde, verilmiş birer töhmet....

Uzaktan gelmişlerdi, on yaşlı arkadaşı
Soğulmuş gözlerinde, üç beş damla gözyaşı
Musallanın önünde, düzgün saf oluştular
Dua diliyle son kez, kardeşle konuştular...

Avluda bir kaç çocuk, top oynayıp gülüyor
Bir fısıltı başladı, bakın hoca geliyor...
Önce namazı kılıp, sonra helallik verdik
Apar topar bir hızla, arabaya bindirdik...

Mubareğin mezarı, bulunmuş çok uzakda
Çoluk çocuk yaşlılar, gidemez bu soğukda..
Yaşlılar kadınlarla, oracıkta kaldılar
Gidiyordu dostları, son kez el salladılar....
- - - -

Mevta ile cemaat, mezarlığa varmıştı
Sucular değnekçiler, yerlerini almıştı..
Giremezsin içeri, parasını vermeden
Mezara su dökecek, daha mevta girmeden..

Biri daha soruyor, hani nerde evraklar
Mevtayı kara toprak, acep bizi ne paklar...
Burdada başımızda, bürokrasi hazreti
Çileden çıkardılar, toplanan cemaati....

Gömdüler zavallıyı, eşden dostdan uzağa
Yatırdılar buz gibi, ebed olan yatağa....
Okundu son dualar, eller kalktı semaya
Acep merhum mu muhtaç, Bizmi açtık dua ya....

Yanındaydı merhumun, yaptığı tüm ameli
Artık ne mevzuatlar, nede hiç bir işlemi...
Ayrıldık son evinden, Gaflete ruh katarak
Bizden olan birini, Allaha bırakarak....

Şükürler olsun rabbim, kurtuldu şu biçare
Öne geçmiş hizmetden, vazifeler ne çare..
Yalan yanlış tez elden, bir kaç dua okuduk
Günahlarla kol kola, girip ordan ayrıldık....

Nasıldı âmelleri, acep defder ne yanda
Ruh göklere yükseldi, ceset kaldı mezarda..
Hepsi çekip gittiler, nerde hani talûkat
Artık misafiriydi, börtü böcek mahlûkat...

Ayrıldık mezarlıkdan, hepden rezil olarak
Gafletler bağrımızda, yollara dağılarak...
Kabirde yatan merhum, küsüp gitti bizlere
Acep kimler sahipti, onu gören gözlere....

Tek ağlayan kızıydı, oğlan yakdı sıgara
Ortak olanda yokdu, bu kocaman efkâra
Bir cenaze gömüldü, büyük denen şehirde
Boğulacağız bizde, bulanık bu nehirde....

Tesadûfi katıldım, bu acı merasime
Rabbim hidayet verki, çalışayım dersime..
Allah rahmet eylesin, ölüm en büyük ibret
Halil ibrahim ölmüş, kime keder kime dert..
- - - -

Bu gibi hizmetlere, gidelim hep koşarak
Şevk ile çalışalım, gafleti unutarak......
Ecel elbet gelecek, bizimde hanemize
Bir gerçeği anlattım, dostlarım hepinize.....

yudumyunus