Halil Çimen Şiirleri - Şair Halil Çimen

Dost ararken sen ırakta
Dost seni bekler durakta
Bir ateş yaktın yürekte
Dost ararken dost ararken

Yüreğime ateş verdin

İnsan sevgisinden usanıp bıkmam
Benim sözüm insanadır sultanım
Yüzümü döndürüp yabana bakmam
Benim gözüm insanadır sultanım

Elim dilim belim kitle dim hayam

Ata türkün kıymetini bilmedik
Bir Mustafa kemal lazım gönderin
Nazım hikmet geldi geçti görmedik
Birde yeni baştan nazım gönderin

Yalınız koyanlar ismet paşayı

Bütün kadınları kutluyorum ben
Erkeğin evinin süsüdür kadın
Kadınlara çiçek topluyorum ben
Ozanın türküsü sesidir kadın

Büyüğü anamdır, küçüğü bacım

Dağlarımdan çil keklikler taşınmış
Dikenleri gül ettiler işe bak
Saatler çatlamış zaman aşınmış
Sahraları çöl ettiler işe bak

Kara bulut gökte yağmur elerken

Bir ateş tutuşup yansada kanım
Abu hayat içme hakkım yok benim
Sende şu gönlümü yıkma sultanım
Başka yari seçme hakkım yok benim

Aşkın zehirinden aldım bir yudum

Aylarım hicran doldu yıllar geçti vefasız
Nasıl yaşasın insan sevgi aşksız sevdasız
Bir dünya düşler iken herkes mutlu kavgasız
Sevgi hoş görü bitti dertle kaldım baş başa
Ben hasretim sevdaya sevgiyle yenen aşa

Sevgisiz saygısız yücelmez vatan
Barış ver sevgi ver güzel allahım
Güzel duygulara duygular katan
Barış ver sevgi ver güzel allahım

Kin ile beslenen çiçekler solsun

Ben seni görmesem de aşkımı bitirmedim
Gönlümün bağlarına kimseyi götürmedim
Ben hala bekliyorum umudum yitirmedim
Seni kimde soruyum yıldızlar mı söylesin
Bahar bitti yaz bitti daha neyi beklersin

Cahil ışık yakmaz kara günüme
Söze başlamadan başından bildim
Ben tas uzatmadım körün önüne
Yedim mu habbedin aşından bildim

İnsan sevdiğini arada yoklar