Bugün bir bir yaşlı amca ile tanıştım
Eşsiz yalnız, yapa yalnız yaşayan
Hem onurlu hem gururlu ve çaresiz
Hayat sırtını çevirmiş garip, neşesiz
Bir zamanlar onun da itibarı varmış
Köyde kentte büyük küçük sayarmış
Hastalığına yalnızlık eklenmiş, ihtiyar
“Yaprak dökümü” bir hayat yaşarmış
Anlayanı hem var hem de yok, garip!
Akıl veren çok, değer veren yok ah! ..
Sevgiye ve ilgiye muhtaç Halil amca
Sonbaharında evlatlardan da muzdarip
“Hatasız dost arayan dostsuz kalır”
Dememiş mi sevgili Hazreti Mevlana?
“Yaşlanan anaya babaya öf bile deme”
Hadis ile uyarmış, ne diyeceksin Mevla’ya
Hesabını ona göre yap, yarının
Acaba! .. senin olacak mı soranın
Güzel günlerde yanında duranın
Evlatlara söyleyin, son istiramım
06.09.2007
Murat MetinKayıt Tarihi : 9.10.2007 17:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Metin](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/10/09/halil-amca.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!