Halil Abi Şiiri - Akın Korkmaz

Gelin size biraz Halil Abi’yi anlatayım
Bir zamanlar kendisi benim müdürüm olur
İstirham ederim beni yıkamacı sanmayın
Bilen bilir benim kaderim amelelikle doludur
Sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yermiş
Boşuna değil müdür kısmı canımıza tak etmiş
İlkten gelen gideni aratır diye çok korktum
Daha o gelmeden önce methini duydum
Evin her köşesinde onlarca kanarya beslermiş
Bir eş, iki çocuk, bolca kuşuyla geniş bir aile
Bütün iş bu kadarıyla kalsa yine iyi
Rivayet o dur ya Halil Abi kuşdili bilirmiş
Çok geçmeden kendileri aramıza teşrif ettiler
Hatırlıyorum kabasakalıyla kumaş pantolon giydiler
Kucağında iki numaralı ufak oğlu vardı
Dağınık masasında entel dantel kolonyalar
Daha ilk günden bütün sis bulutları dağıldı
Adamın ela gözleri çocuk gibi gülüyordu
Allah’ı var kafası zehir gibi yaman mühendis
OP-AMP’lar hariç elektronikten anlıyordu
Bize bolca yemek üstüne baklava ısmarladı
Kendisi biraz şeker illetinden muzdarip
İki dilimden sonra baklavayı ehline bırakırdı
Para yüzü görmezdik, iyi kötü çalışırdık
Bin bir delilik içinde yine de mutlu yaşardık
Cihazlardan anladığı kadar insanları anlamazdı
İçinde hiç kötülük yok ki adam nereden bilecek
Safım benim kötülük edene bile kızamazdı
Ondan dizideki gibi bir Halil Pazarlama yapmak isterdik
Güya biz ona iş güç verecektik o oturup yapacaktı
Para istemeyi bilmez ya tahsilat işi bizim çakalındı
O bir çizgi film karakteri olsa bacısı mutlaka Polyanna
Böyle mülayim adamı Allah nasip etsin cümle eşe dosta
Eksik olmasın babasından alıp bize az mı bal getirdi
Eh yani bal gibi kral adama da zaten bu gerekirdi
Kuşları uçurunca akvaryuma merak sardı
Güzel çirkin demeden bir sürü balığa kucak açtı
Balıklara karşı tarihteki Yahya Efendi gibiydi
Sanki onlara gözlerinin içinden heyamola derdi
Garibim binek arabasını resmen dolmuşa çevirdi
Biz uzun yol boyunca goygoyun dibine vururduk
Onun hizmeti hora geçer biz de mest olurduk
Hani iyilik yap denize at balık bilmezse halik bilir derler
İşte bizim Halil Abi tam da böyle bir hayırsever
Tüm badirelere karşı isyan etmekten çok uzak
Kadere boynu kıldan ince yüreği tunçtan bir nefer
Gırgırın şamatanın arkası bıçak gibi kesildi
Her güzel şey gibi bu meclis de son buldu
Ya gönülleri ayırmak bak işte o biraz sıkar
Dost dediğin bin kere dostun yoluna çıkar
Aslına bakarsanız tam da öyle oldu
Eskisi gibi değilse de yine kesişti yollarımız
Yakın köşelerde devam eder çabamız
Kavuşmak kadar ufak aralarımız da var malum
Kaç zamandır bütün eskileri toplamak isterim
Lakin bu zamanda değişmeden kalmak zor dostum
Halil Abi benim dilime düşmekten çok çekinir
Bazı çukurları bile icabında dilime tercih eder
Vallahi onu uyuz etmek şimdi burnumda tüter
Önce uyuz edip sonra deli gibi güldürmek
Ah be Halil Abi biz seni harbiden severiz
Dilerim tez zamanda nasip olur görüşmek
Gel sen yine dilimize düş biz de senin eline
Güzel geyiklerimiz yaşasın dünden bugüne