Halîk'tır Halkeden Birden İkiyi

Hâlîk’tır halkeden birden ikiyi
Koparıp ayırmak elde değil ki
Biz cennetten çıkarıldık ne deyi?
Dünyâ sâadeti dulda değil ki

Deprenince insanlığı inleten
Utaritten jüpiteri ünleten
Ezânı; müşrike ayda dinleten
Maharet sestedir pilde değil ki

Herşeye hükümran Ellâh-ü âlem
Esmâül hûsnâdır mukaddes selâm
Terennüm edilen lisânı kelâm
Kâlbin tercümânı dilde değil ki

Ak diyerek karaları bağlatan
Mevtâyı güldürüp deli ağlatan
İlâhi şiddetdir coşup çağlatan
Lığını bırakan selde değil ki

Angıtları birbirine bağlayan
Ayrılığı ölüm ile sağlayan
Kerameti; feryâdedip ağlayan
Diken içindeki gülde değil ki

Müstecab olan mazlumdaki ahtır
Faydasız olan sondaki eyvahtır
Külli irâdeye sahip Ellâhtır
Cüz’i irâdeli kulda değil ki

Âlem-i fenâdan savuşmak için
Bigaye her kimse değersiz hiçin
Gönül sultanına kavuşmak için
Aşılacak olan, belde değil ki

Şeriatten gafil olup yatmamak
Elzemdir elbette kula tapmamak
Beytullâha karşı adım atmamak
Emri ilâhiden, filde değil ki

Bulandırılınca durulamayan
Hak yolda seyredip yorulamayan
Bin beş yüz senedir kırılamayan
Feyz-i kökündedir dalda değil ki

Aldırma İSLÂMİ; odun adama
Arzedenler buyursunlar odama
Hikmeti o küçük arıdır amma
Hûda’nın esrârı, balda değil ki