Halid Bin Velid R.A (2) Şiiri - Lütfi Ki ...

Yer MUTE
Şimşekler çakıyordu kılıçların ucundan,
Allah, Allah sesleriyle çınlıyordu meydan,
Önde zeyd bin harise, daldı düşman içine,
Yüzlercesini serip yere, ulaştı şehadete

Cafer kaptı sancağı, iki eli koptu,
Bedeni ayrıldı, iki melek kanat oldu,
Sırada Abdullah bin Revaha,
Kaptırmadı sancağı düşmana,
Birçok düşman devirdi, başlar kopardı
Önde gidenlere tez kavuştu

Ordu bir anda kumandansız kaldı,
iştişare kuruldu,
Halid bin Velid kumandan oldu,

Nasıl çarpışılırmış harp meydanında
gösterdi düşmana,
Hiçbir zayiat vermeden çıktı çember dışına,,,

Resul ona dedi..
Allah’ın yeryüzündeki kudret kılıcı,
Bu kılıç kınında durmamalı,

Bir hamaset destanı yayıldı doğudan batıya
Düşmanın yüzünde korku, mazlumun gözünde ay,
Mute’ de kalkan kılıç bir daha girmedi kınına,
Mekke’den Fırat kıyılarına gerildi yay,

Düşman güvendi gücüne seyfullah imanın gücüne
Tüm savletiyle hörelendi düşmanın üstüne
Diyar, diyar düştü kılıçların ucundan zafer,
Resul verdi her seferde ötelerden haber,

Kılıçların şavkıydı düşman üstüne düşen yıldırım
İman erlerinin şaha kalkmış atlarıydı ovaları çınlatan,
Zafer mimarı kılıçların ucundan düşüyordu beldeler,
Yerle bir oluyordu putperestlik, uçuyordu kelleler,,

Kıpkızıl kan, dağ başları duman, her taraf dolu tuzak,
Kimse hoş geldin deyip İslam erlerine,açmıyordu kucak,
Dağlara taşlara yazıldı kahramanlık destanı, geldi ferman,
Diz çöktü Bizans, alındı Kudüs, düştü Şam….

Hz. Resulün sakalından birkaç taneyi, sarığının içinde
Taşımasına bağlıyordu, mimarisini zaferin, binlerce
Harpten aldığım lezzeti hiçbir şeyden almadım diyordu,
Binlerce kılıç darbesi vücudunda çiçekler açıyordu,,,

Artık vuslat vakti gelmişti büyük kumandanın…
yaslanıp kalktı ayağa üstüne kılıcının
Bu zamana kadar seni hep taşıdım, şimdi sıra sende,
La ilahe illallah deyip..kavuşuyordu rabbine,,
……………………………………………………………………………………
Allah onlardan razı olsun, onlara yakışır bir ümmet eylesin bizleri,
Ağustos 2006 ist,