Gecenin ellerinde ışık sanık,
Akar Haliç’e aşk tılsımlı sular,
Bir sessiz taka herşeyine tanık,
Sarhoş balıklar, ağlarını yalar.
Göğsümdeki tuhaf hisler adı yok,
Hüzzam manasında, bir kırık kanat,
Şişedeki renkli şerbet tadı yok,
Fecre dek ay ışığına serenat.
Sudan çıkıp,suya soyut mısralar,
Kuru, bilhassa anlamsız yaşamak,
Acuna sığmam derdi de kisralar,
Hüküm bir avuç toprağa sığışmak.
Çölde, güle ilişik diken olmak,
Hintçe değil Türkçe değil, hep gülce,
Yüreğe bir yangın misali dolmak,
Harlayan ateşe münhasır külce.
Bir ezber bozuyorumda sen oku,
Sahradan koptu kutsal atlılar,
Her menzili paslı ruhuna doku,
Silinsin usundan zalim sıfatlar.
Kayıt Tarihi : 2.4.2009 23:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir geleneksel Ankara Rüzgarı Şiir grubunda hece dalında üçüncü olarak dereceye girmiştir.
TÜM YORUMLAR (1)