Haliç'te Gün Batarken Şiiri - Yusuf Bilge

O zülfiyâr tüllerle omzunda zümrüt göğün
En soylu sevdâlara büründü Haliç’te gün...

Ahret bahçelerine konuk ecdat izinde,
Hârelendi yamaçlar ters lâlenin remzinde...

Bir ebruzen atlası su yüzüne serildi
Duygu katsayısınca güzellikler derildi...

Yakut parıltılardan yandı tutuştu kalbim;
Ufkun son busesiyle dindi, yatıştı kalbim...

Derûnî coşkuların durağında inledim;
Gönlümün bestesini, ahh çekerek dinledim.

YUSUF BİLGE