Halı kal eder dilimiz Şiiri - Cevat Sevil

- -
Kıldan incedir yolumuz
Gülden goncadır gülümüz
Seherde öter bülbülümüz
Halı kal eder dilimiz

Kimse bilmez ne haldayım
Bülbül gibi her güldeyim
Baykuş gibi her çöldeyim
Kimse bilmez gül zarımız

Yolumuz yara gider
Günlümüz seyrana gider
Fikrimiz hayrana gider
Akıl ermez ahvalimiz

Dilimiz fiğan eder
Kalbimiz düğyan eder
Halimiz hayran eder
Akıl ermez ahvalimiz

Her denizde biz yüzeriz
Her mekanda biz gezeriz
Söylediğimizi yazarız
Dosttan ğayri yok dindarımız

Dost derdini çeken bir can
Gece gündüz eyler aman
Kalbimde ateştir yoktur duman
Devam dosta eyler iman

Dost derdine düşen bir dilber
Gece gündüz ahu keder
Bilmez kardeşi birader
Canı dosta eder heder

Dost cevrini çekenleri
Gözünde kan dökenleri
Genç yaşta bel bükenleri
Onlar dost ile dost olmuş

Bu denizi Sırru irfandır
Denizde yüzen sultandır
Yüzmeyenler hayvandır
Yüzenler ehli imandır

Dost aşkından mest olanı
Kafeste bülbül öteni
Bir dostun pengini tutanı
Akıl ermez Sırru irfanın

Derdinden eyler zarı
Günlünde vardır narı
Siler bütün pis efkarı
Olur alemin serdarı

Kalbi cihandan uludur
Hakk membaın külüdür
Bütün kullardan uludur
Günlü nur ile doludur

Semada vardır mekanı
Kalbin yüz bin şehristanı
Her derde olur dermanı
Her halimden uludur

Onlar Hakk’ın kuludur
Yanında dünya bir puludur
Kalbi nuri Ahmed doludur
Hem Muhammed’in bülbülüdür

Kalbinde vardır yara
Yüz bin hekim gelse etmez çare
Candan sevmiştir yarı
Meyil vermezler eğyara

Halkatinden zekidir
Ezelinden velidir
Bülbülı Hakk Baki’dir
Seherde meth eder yari

Cihan kurulmadan beri
Candan sevmişler o yari
Aşkından olmuş serseri
Onlar kulun dilberi

Aşıklık yolu tükenmez
Ehli aşktan gayri bilmez
Aşık ağlar asla gülmez
Kimse ahvalini bilmez

Aşık bilir ne haldedir
Bülbül gibi her daldadır
Çaylak gibi her göldedir
Mecnun olmuş her çöldedir

Dost aşkından gözünde kan etmiş revan
Bülbül gibi seherde eyler figan
Dost derdine düşmüş inler her an
Yüz bin hekim gelse derdine edemez derman