Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu sabah yorgun şiş gözlerle indim sahile,
Elimde bir avuç çakıl taşı,sektiriyorum denize.
Ah güzel kız sen de çekip gittikten sonra
Bozuldu tüm hâleti ruhiyem,tadım tuzum yok,
Artık sefilligim mutlu ediyor beni koca şehirde.
Ne güzel demişsiniz
beğeni ile okudum
Bu haleti ruhiye çoğumuzun başında...
Frekansların farklı farklı olması nedeniyle midir bilemiyorum, çevremiz kalabalıkta olsa, yalnızlık çekiyoruz...
Kaleminizi kutluyorum gönülden
esenlik dileklerimle...
Böylesi bir ortamda insanın ruh sağlığının yıpranmaması sanırım uzak bir ihtimal.Ama yine de hayat devam ettiği müddetçe mücadeleyi elden bırakmamalıyız diye düşünüyorum..Düşüncesi,anlatımı ve akıcılığıyla çok güzel bir şiir okudum mahir kaleminizden ..Tebrikler Hamiye hanım..
Selamlar..saygılar..
O haleti Ruhiyenin bozulmaması hemen hemen imkansız artık!
Dün,
Terk edenler yüzündendi,
Bugün biz terk ediyoruz kendimizi, yalnızlığı seçiyoruz yetememekten,
Bozuk düzenden,
Savaşlardan,
Yaşamın git gide yük olması yüzünden!
Yalnız değilsiniz yani, Hamiye Hanım..
Tebrikler şiire..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta