Haleti Ruhiyem Şiiri - Zekai Mahir Aktepe

Akşam ateşi alır başını, tellenir bahçemde
Asırlardır söndüremedim ya közünü
Sen giderken bir teselli bırakmadan ;
Sessiz vedan gaddar bir tetikçi gibi ,
En metanetli acıları doldurur namlusuna
Kutupların ayazı değmiş kabzasına
Bu soğuk ve sessiz ölüm incitirken beni
O kederli tebessümün çıkar göğe
Acep ben öldümde ruhum mu yükseldi
Yine beyazlara bürünürken Ankara
Sokulsun diye sevenler ayaza çaldı
Bir kaç mevsimlik hatıranı aldı benden
Bir tek ıstırabın kaldı

Benim halimi kaçak gecelere sorsaydın
Teslim etmeden elinle celladıma
Dizlerimi kanatan sokakların
Bilmezdim bana böyle düşman olduğunu
Üstümden geçti bütün sokakları
Kendi elimle teslim ettim gökyüzüne;
Kendi ellerimle yaptığım uçurtmaları
Özgür olsunlar istedim mavi şenlikte
Sevdamda ondandır
Hep böyle asi ve mağrur
Acizane halim budur