Ruhum gitmiş tâ uzaklara; dinlenmekte,
Gârip, ıssız bir çölde.
Cısm ü cânım uğrar cinân-ı cenâne,
Olur edviye-i ruhaniye.
Ey ervah-ı afilin! Getirin bana edviye-i ruhiye,
Imdad-ı ruhaniye!
Ne göreyim? Ah o ayün nedir bilmem,
Yandı kanlı sinem..
Kayıt Tarihi : 31.5.2016 00:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Müstezat
TÜM YORUMLAR (1)