'İnsanların dallarında
Türlü mutluluk var' diyor
Gecelik bir filmin yaprak delikanlısı
Damarları, şırıldayan kan ile büyüyen.
Üstelik, iyi de heceliyorsan İs-tan-bul-lar'ı
Sızlaması gündüz kırmızısı, sevmesi de
İlk önce bunun için sevdim.
Büyümesi kurumuş mavi, ölünesi hayranlık
Zaten gemileri sevmem de bundandı.
Neftesinden tanınan
Daha doğmamış bir kız çocuğu, ürkek mor.
Nişan alsan çok, saysan yok.
Düşünürken, içerken, gülerken
Kimgili gaspettin, ah anlaşılmamak.
O rus, bunun çocuğu dediydin de ayıbıma gittiydi
Bu devirde yaşayan anne bulmak zor.
Her günkü vitrininde
Bugün daha taze gerdanının kızılı,
Yine teveccühle dolu nazar gözlerin.
Hadi çek bir başlamak daha, şahadete dek,
Öbek öbek devlet kokan.
Öyle bir gerisayım olsun ki
Adem'in günaha girmesi kadar
Ne de olsa ıslak zemin,
Şeytanımız bol olsun...
14.04.2013
Mehmet Artem AykutKayıt Tarihi : 22.12.2018 22:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!