Halet Şiiri - İbrahim Hakkı Eroğul 3

Hayallerimle girdiğim
Tüm iddiaları kaybettim.
Yenilmiş gururumu
Teselliye muhtaç kılarken
Çeşmelerin suyuyla kaynaştım
Dokunsalar
Ağlayacaktım.

Saflığın zirvesine bayrak dikmiş
Taçsız kralı oynarken
Keman sesi
Bam telime değmişti.
Ruhum karışmıştı notalara,
Firari bir mahkum gibi
Kaçmıştı ötelere
Fiillerim meçhul oldu
Ona bakarken.

Ağırıyorken bütün hamlığım
Ağır geliyordu yaşamadıklarım
Sanki olmamıştı hiç ağlamaklığım
Üzgünlüğüm aks etmemişti sulara

Kaçınca kurtulacaktım, kaçamadım.
Tekerrüre sığınıp
Döndüm başladığım yere.
Hatırlamıştım sisli yağmurların,
Tozlu bulutların,
Güzel kokutan karanfillerin
Bana kattığı hüznün hafifliğini.

Herkes saklamaz ayakkabılarını
Çünkü onlar hatırlatır insana
İstiflenmiş telaşların,
Yenilenmiş arzuların,
Yorucu kahkalarının
Nasıl bir hızla aşılıp yittiğini.

Saatlerimiz eskisi gibi
Yine 12'yi vursaydı
Kanatırmıydı hayallerimizi,
Arsız duygularımıza parya,
Sahteliklerimize gem vurabilirmiydi

Böyle kolay bırakmamalıydı...
Erimeli, koşmalı ve yetişmeliydi arkasından
Her acıya bir tat,
Her tada bir aşk katmalıydı.
Her çaya bir şeker,
Her yuduma bir umut atmalıydı.

Yutkunarak göğe bakınca
Kollarımız darılacaktı bize
Oysa
Henüz
Sarmaşığa tırmanıp
Göğe uzanan merdiveni bulacaktık
Vaktimiz vardı
Hakkını vermeliydik.