HALEPÇE’YE AĞIT
Ne desem,nereden başlasam ki?
Haberlerden, haberdar olmak için girdiğim bir kaç haber sitesine 19 yıl önce katledilen, yakıp yok edilen, gerçek sayısını Allah’tan başka kimsenin bilmediği,bilmek istemediği, Halepçe mazlumlarının yürek yakan resimleri konmuş.
Yanına yazılanları okuyamıyorum.Gözlerim resimlere kilitlenmiş vaziyette hıçkırıyorum.
Bir ağaç.Belli ki kimyasal maddelerden kavrulmuş. Yaprakları,yeşil görünse de, aşağı doğru kendilerini bırakmış,sarkmışlar.Kimileride yere toprağa dökülmüş.Tıpkı yerde hemen altında yatan bebeklerin gevşekçe yanına düşmüş cılız kolları gibi.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta