ev demeye bin şahit ister evlerde,
sokağa çıkmaktan korkutulmuş,
özellikleri tarif edilebilen
koyu esmer yüzlü insanlar
özgürsüzlüklerinin ağıtıyla
türküler çığırırlardı hiç susmadan.
özgürlük türküsü derlerdi bu acayip seslere.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta