Halepçeden Gelen Sevgili

güneş gerçeği unutmuştu o an
yüreksiz bir tanrıydı uçaklar
ilkin belli belirsiz sisler yükseldi,
kehribar hareler genişlerken
gözlerimiz yandı,bedenimiz tutuştu
her yer pusa kesti.
hardal kokulu yağmurlarda
başıboş hayvan sürüsüydük.
derin bir kuyuya düştük,çığlıklar kesik
büğürtüler ve sessizlik
ölülere basıp geçtik yalın ayak
aç sussuz sınıra doğru...
bir tufandı yaşananlar
hiç kimseciklerin duymak istemediği
etten şerittik çamurlu yollarda
gittikçe açılıyordu yaralarımız
safran sarısı gözyaşlarımızla birlikte
avuçlarımıza dökülüyordu saçlarımız.
cehennem dedikleri bu muydu..