Halepçe'de Sabah Şiiri - Hakan Yaşar

(Kimyasal silah kullanılan Halepçe'de ölenler anısına)

Bulutlaşır düşünceler
Bilir misin
Bulutlaşır,katranlaşır
Cıvıklaşır.

Çağrışımlar zigzag çizer boyuna,
Kafatasında biter
Musikisi kelimelerin.

Başlar uğultu,
Boşluğun
Çaresizliğin,
Kimyanın uğultusu.

Uğultunun korkuyla savaşı
Uçurumdan yar'a kefen biçmeye benzer.
Her yeni gün ister
İster acıların yalımını,
Bulutla dolu her akşam
Ardısıra kaçmaz mı? ..

Şuur'da saplıdır diken
Dokundukça yaralar
Uykulu, yorulmuş,uyuşmuş
Rakseden bir hayat var.

Her yazı
Meçhule atılan kementtir
Her söz bir davet,
Her ses delalet.

Ne şuur'un kaderi
Ne fakir- fukaranın ahreti
Kimyanın umrunda mı?

Bir sabah çıka geldi ölüm
Nasıl da dökülmüştü kara yüzüyle
İblisin çocuklarından
Halepçe'ye.

Külçe gibi
Leş gibi yaşamakta yaşamaktır
Yok olmamak için asılınan bir dal
Küt diye kırılır mı
Hayatın müdafasızlığı anlaşılır mı?

Uçuruma atılan bir köprüdür cinnet
Zaferidir dayatmanın
Yani kralın zaferi.

Demediler mi ki bize
Yaşamak için asıl bir dala
Hayat kendini korumak ister,
Zararına da olsa korumak ister.

Koruganların sesi kesik,
Dağılmış toprağa kimyanın nefesi.
Gözlerini açamadılar bir sabah vakti.
Bin yıldır yoksuldular
Yaşamak sukuttan ibaretti.
Binlercesini zehirlediler
Bir sabah vakti
Öldürdüler Halepçe'yi.