Halepçe Şiiri - Muzaffer Kalaba

HALEPÇE

Nasıl bir acı
Nasıl dayanılmaz sancıydı
Ne ana dayandı
Ne bacı
Boğazlar tıkandı
Yürekler parçalandı
Nedense dünya
Halepçe'ye sessiz kalmıştı

**

Zordur elbette
Göçmen kuşlar misali
Yerinden
Yurdundan olmak
Öyle yalın ayak
Sınırları zorlamak
Zordur topraklarında
Sanki mülteci gibi yaşamak

***

Analar
Figan feryat içinde
Kendine has dilleriyle
Havarlardan
Ağıtlar yaktılar şehitlerine
Babalar yere göge
Sığmayan öfkeleriyle
Öylece
Çekildiler direniş mevzilerine

****

Selam söyleyin
Gökteki güvercine
Uçan kelebeğe
Kanadı kırık serçeye
Selam söyleyin arıya
Topraktaki karınca
Yas tutsunlar
Birlikte Halepçe analarıyla

*****

Küskündü gökyüzü
Parlamıyordu yıldızlarıyla
Isıtmıyordu
Güneş ışınlarıyla
Adeta gözyaşı döküyordu
Bulutlar yağmurlarıyla
Yastaydı
Hepsi Halepçe analarıyla

******

Gelin
Haykıralım birlikte
Yazılmasın tarihe
Böylesinesimsiyah bir leke
Yaşanmasın bir daha
Yaşanmasın hiç bir yerde
Ne Hiroşima
Ne Nagasaki
Ne de Halepçe'de

Muzaffer KALABA