Halepçe Şiiri - Ekrem Ebis

HALEPÇE’de feryat,hüzün ve duman
Zalimler kudurur,mazlumlar direndiği an
Gene,gene analardır,yürekleri yanan
Lakin bulamadılar,ağlamaya zaman

Ah ah bikeslerin sessiz şehri Halepçe
Yaktılar gençlerle yaşlıları kalleşçe

Sessiz kalmıştı,küçük silahlar,keleşler
Kimyasalı attılar,nemrudane kalleşler
Dünya devletlerinin hiç umurunda mı
Yerde yatan binlerce cansız leşler
Hatta buna sustular,ağıt yakan dervişler

Ah ah bikeslerin sessiz şehri Halepçe
Ayağımda parangalar,kollarımda kelepçe

Bu defa ağlayamadılar analar ve bacılar
Bin yıl geçse unutmam,kalbimdedir acılar
Lakin sesiz kaldılar, Mürit, Sofu, Hacılar
İşte bu sessizliktir,vicdanımı kamçılar

Ah ah bikeslerin sessiz şehri halepçe
Ne zaman direneceğiz Nemrutlara hepçe

Bir Nemrud un emriyle tüm canlılar boğuk
Yer sessiz,gök duman,bedenler çoktan soğuk
El ve ayakları bağlı,Musul,Kerkük ve Dohuk
Çoktan kesilmiş beş bin insanda ses ve soluk

Ah ah bikeslerin sessiz şehri Halepçe
Yaktılar gençlerle yaşlıları kalleşçe

Hele bakın, kimler öldürüyor gene kimleri
Gene sahnede Habil ve Kabil’lerin filmleri
Perişan ettiler bizi,Nemrutların timleri
Hala ağlayacaklar mı, bu ümmetin yetimleri

Ah ah bikeslerin sessi şehri HALEPÇE
Ayağımda parangalar kollarımda kelepçe
Yaktılar gençlerle yaşlıları kalleşçe
Ne zaman direneceğiz Nemrutlara hepçe
Ah Halepçe,Ah Halepçe,ah ah Halepçe

22 MART 2001 Tarihinde Batman Güncel Gazetesinde yayınlanmıştır.