Halep Katliamı Şiiri - Dilek Sümer 2

Zulüm kol geziyorken, ecdat şehri Halep’te,
Masumlar can veriyor kahpe, kirli bir harpte…
Merhametten eser yok, vicdanlar taş kesilmiş…
Paramparça vücutlar, çoğunda baş kesilmiş.
Küfür tek bir millettir, farklı olsa da adı;
Dünyanın her yerinde İslâm’da hâl koymadı…
Kan, barut ateş, feryat günden güne artıyor,
Dünyayı yönetenler sabrımızı tartıyor…
İmanı olmayanda merhamet ne arasın?
Utanmaz medeniyet, katrandan da karasın…
Hüzünle akıp durur Fırat ve iki nehir…
Mazisinden eser yok, harabe mamur şehir,
Küfürle dost olanlar, yakar, yıkar her yeri;
Bu kadar ucuz mudur, insanlığın değeri?
Yaşamak haram oldu, Müslüman beldesinde
Hıçkırık, ağıt, figan anaların sesinde…
Gencecik nice beden, paramparça yollarda,
Vücudundan kopanlar, sallanıyor dallarda…
Ey utanmaz, ey rezil, bilmem kaç yüzlü Batı!
Her ülkenin içinde sizden bir Truva Atı…
Rabbim sizi kahretsin, Cehennem ateşinde,
Canavara yem olsun, hınzırlaşmış leşin de!
Mevlâ’m nusret eylesin şu İslam âlemine!
Artık takat yetmiyor ümmetin elemine…
Türk-İslam beldeleri yıllar yılı yastadır,
Ne yazık yönetenler ya uşak, ya hastadır…
Yapılan katliama dünya kör, sağır, dilsiz…
Burda Şii milisler hayvandan alçak, hissiz!
Yeter artık uyuma, dikkat eyle safına!
Kardeşini bırakma, kâfirin insafına!
Niyazkâr’ım yüreğim hicranıyla kanıyor…
Duysun İslam âlemi, Halep şehri yanıyor!