Halen Çocuk Şiiri - Abdurrahman Demir

Sevda kabarır ruh inceldiğinde
Küfrederse gökyüzü
Aç şemsiyeni
Topla bilyelerini
Toprağa sun sonra da
Her yağmur yağdığında
Çocukluğun koksun buram buram
Babanın hasat vermeyen
Mağrur tarlasında

Ruh inceldiğinde sevda kabarır
Çarparsa yıldırımlar yüreğine
Mavi bir aydınlıkta
Boş ver unut geçmişini
Görmesin annen ateş yediğini

Dur gitme çocuk
İnsan bu ömrü dört mevsim
Yağmurlar da yağar
Yıldırımlar da çarpar

Topla sen bilyelerini
Anneni getir aklına
Geç de olsa güneş doğar
Yeter ki sen hep çocuk kal