Haleluya! Şiiri - Feyz Kariha

Haleluya!

Yıldızlar sallanırken gecenin kâküllerinden
Bedenimi sarıyorum yalnızlık kundağına
Serseri bir inilti kâfi kalbimizin yerinde intihara döşek açmama

Tüm cesaretimizi varlığın toprağına gömmüşüz biz
Yaşama sevincini çuvallayıp ölüm uykusuna..

Yalan olan sadece gerçek, gerçek olan sadece yalan
Kalmadı hayatta bize bir cennet aşılayan
Gökyüzü oturmuş yüzlerimizin kursağına
Yer ayaklarımızın krampı
Sana bağışlıyorum adımlarımı
Sana bağışlıyorum rüzgâr yalaması yanaklarımı..

Doğmaya engel bakireliklerimiz bir meryem öpücüğü gibi dururken alnımızda
Yırtamıyorsak bir şeyleri
Ve geçemiyorsak kendimizden
Demek ki bir kısmetsizlik var kanımızda

Sağ elimizin cinneti sol bileğimizi vurup
Sözlerimizi akıtmadan boğazın sularına
Sana bağışlıyorum acılarımı sancılarımı saçlarımı
Ve yaşamakla kutsuyorum her bir bağışımı...

Haleluya!
Aşk sahibini can sahibi yapana…