Haleb'in Yetimleri Şiiri - Ahmed Özer

HALEB'İN YETİMLERİ...

Harap olmuş beyaz evlerim
Yalnız bırakmayacağım
Nefessiz kalsa da toz yutsa da
Uğruna hesapsız makberler kazıyacağım
Bu şehir benim

Bereket dolusu uzanan elleri
Nerede bulacağım şimdi
Meçhul uçurumlarda bekler mi beni
Kim bilecek baharı beklediğimi
Yalnız mı büyüteceğim kendimi

Düşerken kör kuyulara
Her çıktığımda hatırlayacağım
O alçak uçuşu
Gecenin zifrini alan
Sofra halkamızı parçalayan
O kahpe füzeleri

Enkaza dönen evimi,
Bedeni bedenimde soğuyan abimi
Hiç unutmayacağım
Son nefesini ve ettiğim yemini
Şehitler diyarında büyüteceğim kendimi

Sevdiklerimin yokluğu
Her günün depremi olacak
Anlayacaksın ey kalpsiz alçak
Dört yanımız kan denizi
Mazlumların diyarında boğulacaksın

Kıyıya vuran Aylan'lar
Enkazdan doğan Ümran'lar
Beşikteki masumlar
Bugününde kabusun
Yarınında birer dev uyanacak...

Halep Dağlar'nın yeşil örgüsünü
Nasıl da katrana döndürdüğünü
Sürü sürü göçen kuşların
Küskün kanat çırpışlarını
Ölüm kusan
Ve gökyüzünün maviliğini çalan
Kanatlı demir yığınlarını
Tekrar tekrar hatırlayacağım...

Nasıl acı çekerek öğrendiğimi
Acıyla büyüyerek güçlendiğimi
Sen düşün ey korkak zalim
Artık tutmaya hazırım
Kıyamete değin sürecek
ŞEHADET NÖBETİNİ...