Haldun Eymen Şiirleri - Şair Haldun Eymen

İçeriye biraz Elif girsin diye yüreğimizi açtık.

Biraz kaf girdi, biraz kef, biraz lam, biraz da vav girdi.

İyi bilirim Yaradan'ın 'Oku' dediğini duvara asmayı.
Ustayım sevmede modernite isimli haspayı...

Ya okunacak kadar net ol,

ya da silinecek kadar değersiz.

Kitabımın içinde bir dua.
Duamın içinde bir kelime.
Kelimede bir Elif.
Okuyorum delice.
Kalbimde Hû. Aklımda sen.

Bir memleket var uzaklarda olan. Bir Vav var iki Elif arasında kalan.

Iskalanmış sevaplarım var avuçlarımda.
Müebbet yediğim günden beri daha ıssız buralar.

Şimdi mekanım gönül kulesinin ıssız zındanları, işte öyle; anlaman zor senin. Sürgün listemin son durağındayım işte.
Not defterim var hiç yazılmamış, yaprakları karalanmış, kara bir çocuk eliyle.

Bir şehir olsa mesela, İstanbul gibi.
Bir sevdiğim olsa mesela cezmli Elif gibi.
Dursam onda.

Vav'ın üzerine iki damla dua koyuyorsun,
bir de bakmışsın Kaf dağlarındasın.

Bir evladın babasına olan hürmeti gibiydi, 'KEF'in 'KAF'a olan saygısı. Alıp 'CEZM'i araya koymayacaktın.

Dünyaya sarılmadık ki, kollarında can verelim.
Oyun oynamıyoruz ki, sonunda kaybedelim.