incir çekirdeğine girdim
buz gibi akan derelerinde yüzdüm
renkli yüzgeçli balıklarını izledim
bal tadında meyvelerinden yedim
rüzgar usul ve dingin bir akıcılıkla esiyordu
güneşini yudumladım
karardı her yan
yönümü yitirdim
nefessiz kaldım
tanımlayamadığım bir sıvının içine yuvarlandım
yüzemedim
gözlerim yandı
göremedim
incir kurdu beni yedi
posam bir çimen yaprağında şimdi
haldeyim
dönüşmeye az kaldı.
vaylo..
Dönebilmek o dönüşü olmayan yollardan
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Devamını Oku
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta