incir çekirdeğine girdim
buz gibi akan derelerinde yüzdüm
renkli yüzgeçli balıklarını izledim
bal tadında meyvelerinden yedim
rüzgar usul ve dingin bir akıcılıkla esiyordu
güneşini yudumladım
karardı her yan
yönümü yitirdim
nefessiz kaldım
tanımlayamadığım bir sıvının içine yuvarlandım
yüzemedim
gözlerim yandı
göremedim
incir kurdu beni yedi
posam bir çimen yaprağında şimdi
haldeyim
dönüşmeye az kaldı.
vaylo..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta