Halbuki insan bir yaz akşamı üşür
Kırılgan vazolar dizilir masasında
Sevmek için koparılır canlı çiçekler
Sevilmek için kurutulur vazolarda
Halbuki insan bir yaz akşamı üşür
Durulur baharın o şaşağalı yüzü
Bütün çiçekler kopmadan hazırlanır
Bir vazo kırılmadan durur masalarda
Halbuki insan bir yaz akşamı üşür
Ne vazodur halden anlayan ne çiçek
Ölüm kırılgan vazolar kadar ihtişamlı
Yaşam solmuş bir çiçek kadar gerçek
Kayıt Tarihi : 28.7.2023 00:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Halbuki insan bir yaz akşamı üşür...
![Mücahit Karaçınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/07/28/halbuki-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!