Hâlbuki Şiiri - Arda İnal

Mücadele ettiysem bugüne değin,
Küçüklüğümden değil, küçük kız
Seni, bu denli 'adam gibi',
Bu denli çıplak sevdiğim için..
Halbuki sen, ve minnacık yüreğin,
Anlayamadınız değerini
Yâri, o'na rağmen sevebilmenin...

Ben, hep düşledim seni uzak bir yerde,
Sen, şiirimin rüzgarıyla bana geldin.
İnandım bir çocuk gibi, gerçekliğine
Bana, 'aşk' diyen o yalancı sözlerin,
Halbuki, çıkmaz sokakmış hayalin,
Ve sürgün edilmekmiş âkıbeti
Gözyaşıyla kanayan gözlerimin..

Şimdi, veda etmek zamanıdır,
Ve gitmek; öyle sessiz, öyle derin..
Sana uzatılan, yalnız elim değildi
Geleceğimizdi elinin tersiyle ittiğin..
Bitecekse maceramız, varsın bitsin,
Tahir ile Zühre olamadıysak da ikimiz,
Satırlarıyız artık, sana yazılan son şiirin..

8 ocak