Halaya Duran Kızlar Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Köy meydanında, davuluna vuranda,
Aşağı köyden davulcu Haydar.
Bizi de alın aranıza,
Halaya duran kızlar.
Seyre çıksın cümle yıldızlar.
Tepiklerimizin altında toprak sarsılsın,
göğe kalksın bin batman toz...
2/:
Haydar da Haydar hani,
Davulu has koyun derisinden.
Koluna dolanan kaytanı kayış,
Düğün evine varış
Sanki gürültülü göğe tırmanış.
Haydar’ın tokmağı demirden
Bir vurdu mu “Güm! ” diye
Kıvılcım sıçrar her yerinden. Salkım kahküllü kızlar,
Alın aranıza,
halayınıza bizi de katın...
3/:
Nerede düğün, Haydar orada.
Sıra sıra kızlar köyün ortasında.
Oğlanlar katmer katmer dam başlarında.
Büyük, küçük demeden,
Herkes durur halayın halkasına.
Aşağı köyden davulcu Haydar,
Demir gibi tokmağını vuranda davuluna
Halaya duran kızlar,
Bizi de alın aranıza.
3/:
Haydar da Haydar doğrusu,
Yok üstüne bir daha.
'Dum dum dum! ' deyince davulu,
Bağırır delikanlılar:
'Ha ha ha! ...'
Sanki bağırır bütün dünya:
'Ha ha ha! ...'
Hele hey, ha bir daha!
Çekelim ağırlama...”