İnsanın kendini anlatması ne zor birşeymiş :)) Herşeyden önce şunu söylemeliyim; kendimi şair olarak tanımlamıyorum.Burada yaptığım, 'karalamalar' olarak değerlendirdiğim birkaç satırı, deyim yerindeyse ortaya koymaktır.Netice itibariyle, karalamadır hepsi.
Satırlarıma bakıp da çilekeş olduğumu da düşünmeyin.Ne hikmetse hep canım acıdığında yazıyorum. Güzellikleri, mutlulukları bir çırpıda tüm çevremle paylaşırım da, ne zaman canım acısa bir kağıt parçasıyla kuytulara çekilirim.Aslen çok pozitif ve karşılaştığı sorunları er veya geç aşabile ...
Geçmişi andık dün gece
Daha doğrusu geçmişteki sözlerimi
Gene gözlerim buğulandı istemeden
Sebep unutulmuştu, sonuç hatırlanıyordu
Sebep sorgulanmıyordu, sonuç yargılanıyordu
Benim için İstanbul,
Senede bir hafta…
İlk gün Modada çay ve manzara
İstiklal caddesinde avara volta
öğlen Şampiyonda kokoreç-ayran
İncide profiterol
Mobilyalar alınmış
Ben hiç görmedim
Fikrim de sorulmadı
Krediler envay çeşit
Kartlar ful dolu
İşin enteresan yanı
Bir bardak çay içelim deriz
Belki meşrubat, belki kahve içeriz
İster evde olsun isterse dışarıda
Çay muhabbet demektir biliriz
Sıcacık yudum midemize inerken
O yumuk eller tutulmalıydı
O melek yüz öpülmeliydi
O camdaki uykusuz kadın sarılmalıydı
Delikanlı olsaydın eğer
Yanlış adreslere teslim edilen
Zaman ve duyguların hesabı sorulmalıydı
Bebeğim rahat uyu
Ben beklerim babayı
Bembeyaz karlarla
Baharda yağmurlarla
Ruhunu temizleyip
Dönecektir yuvasına
Aaahhh bu aşk denen
İlmek ilmek sevgi örmektir
Sözden geri dönmemektir
Mücadeledir, yılmamaktır
Dünyaya karşı durmaktır
Yedi cedde karşı gelmektir
Tutarken ellerini
Ellerimi unuttun mu
Bakarken gözlerine
Gözlerimi unuttun mu
Titredimi üstüne benim gibi
Çalışıyorum, evliyim
Delikanlı oğlum
Akşamcı kocam
Ve bir de
Kayınvalidem var
sitem ettim yalnızken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!